top of page

FOLLOW ME:

  • Facebook Clean Grey
  • Google+ Social Icon

RECENT POSTS: 

Er zijn nog geen tags.

SEARCH BY TAGS: 

Een wereld vol rumoer.....


Op school leer je helder denken.....je leert dingen onderscheiden, dit is belangrijk, dat niet, dit is moeilijk voor mij, dat niet,..... hier moet ik me voor inspannen en dat gaat vanzelf.. Wat je makkelijk afgaat zou wel eens je talent kunnen zijn. Je herkent dit vast wel.

Bij kunst en cultuur leer je naast helder denken ook fantaseren. Inderdaad, ik fantaseer graag.

Vandaag laten we ons eens lekker dobberen op de golven van geluiden. De wereld stroomt over van geluid. We dragen het bij ons, we produceren het zelf,... voordat je het weet brul je de hele wereld bij elkaar..... Veel moeilijker is het om te fluisteren, of nog beter, te luisteren. Dat vergt inspanning. Luisteren. Dat is wat we vandaag gaan proberen. "Proben". Mooi woord.

We gaan luisteren naar een 'geluidenlandschap' dat ik heb gemaakt nadat ik het onderstaande verhaaltje had bedacht.....Of was het nou andersom? Maakt niet uit. Luister maar........

Ik doe mijn ogen dicht en vloeiende golven tokkelen zachtjes tegen mijn oren. Een voorbij glijdende school kleurrijke vissen zwemt zingend, hard en hoog, mijn overspannen oren binnen. Zingende vissen resoneren in ultra lage tonen in mijn lijf. Het geluid van vloeiende violen en duizenden druppels subtiele blauwtinten spatten in kletterende golven uiteen. Het ritme van de zeetijd laat me langzaam wiegen in een bed van zeewier. Een golf spoelt mijn lichaam weg, bolt het op als in een lachspiegel en rekt me kilometers uit om weer als een dik michelin mannetje terug te keren. Er zijn geen grenzen tussen de golven en mijn zintuigen. De golven vermenigvuldigen me ontelbare keren en gedachten duiken dieper en dieper van me weg. De zee geeft allang geen antwoord meer. Ze snurkt, huivert, deint en trilt. Ik kijk achterom en zie hoe een fanfare van zeepaardjes twee roze zalmen mijn richting uit dirigeren....Ik ben een zalm geworden.

Dit verhaaltje kabbelde door mijn hoofd toen ik het onderstaande "geluiden landschap" maakte.

Tijdens het beluisteren laten we onze handen bewegen. Rustig en ontspannen vormen er zich golven op papier die we gaan inkleuren. Het hoeft niets te betekenen en het hoeft ook nergens op te lijken. Gaat het wel ergens op lijken, mensen hebben nu eenmaal de neiging om overal betekenis in te zien, dan kun je er wel of niet iets mee doen........


bottom of page